Arkusz spisu z natury: Wzór i instrukcja pobrania PDF

Arkusz spisu z natury to kluczowy dokument w procesie inwentaryzacji, który służy do ewidencjonowania stanu rzeczywistego majątku firmy. Prawidłowo przygotowany arkusz umożliwia precyzyjne porównanie stanu faktycznego z zapisami księgowymi, co jest niezbędne dla rzetelnego prowadzenia dokumentacji finansowej przedsiębiorstwa.

Podstawowe elementy, które powinien zawierać arkusz spisu z natury to: dane identyfikacyjne firmy, numer arkusza, data przeprowadzenia spisu, miejsce przeprowadzenia spisu, informacje o komisji inwentaryzacyjnej, oraz szczegółowa tabela z pozycjami inwentaryzacyjnymi. W tabeli powinny znaleźć się kolumny takie jak: lp., nazwa towaru, jednostka miary, ilość stwierdzona, cena jednostkowa oraz wartość. Każdy z tych elementów pełni istotną funkcję w procesie dokumentowania rzeczywistego stanu majątku.

Dokument ten stanowi podstawę do rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych oraz aktualizacji zapisów księgowych. Prawidłowo sporządzony arkusz spisu z natury ma również znaczenie podatkowe i może być przedmiotem kontroli organów skarbowych, dlatego ważne jest, aby był kompletny i zgodny z wymogami prawnymi. Rzetelnie przeprowadzona inwentaryzacja chroni firmę przed potencjalnymi konsekwencjami finansowymi i prawnymi.

ARKUSZ SPISU Z NATURY

Nr dokumentu: ……………
Nazwa i adres jednostki:
………………………………………..
………………………………………..
………………………………………..
Data spisu: ……………………….
Miejsce spisu: …………………….
Rodzaj inwentaryzacji: …………….
Skład komisji inwentaryzacyjnej:
Przewodniczący: …………………………………………
Członek komisji: …………………………………………
Członek komisji: …………………………………………
Lp. Nazwa towaru/materiału J.m. Ilość stwierdzona Cena jedn. (zł) Wartość (zł) Uwagi
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
RAZEM:
Podpisy członków komisji:
……………………………
(podpis)
……………………………
(podpis)
……………………………
(podpis)
Osoba materialnie odpowiedzialna:
……………………………
(podpis)
Spis zakończono dnia: ……………………… r.
Strona 1

Jak prawidłowo wypełnić arkusz spisu z natury

Arkusz spisu z natury jest dokumentem, który musi być wypełniony z należytą starannością. Każde pole ma swoje znaczenie i wpływa na poprawność całego procesu inwentaryzacji. Rzetelne wypełnienie wszystkich elementów arkusza gwarantuje wiarygodność przeprowadzonej inwentaryzacji i chroni firmę przed potencjalnymi problemami prawnymi.

Dane podstawowe

W górnej części dokumentu należy umieścić pełne dane identyfikacyjne firmy, w tym nazwę i adres. Numer dokumentu powinien być zgodny z przyjętą w firmie numeracją i umożliwiać jednoznaczną identyfikację arkusza w dokumentacji przedsiębiorstwa. Data spisu jest szczególnie istotna z punktu widzenia podatkowego, ponieważ określa dzień, na który ustalany jest stan majątku i stanowi punkt odniesienia dla późniejszych rozliczeń księgowych.

Miejsce spisu powinno być precyzyjnie określone (np. magazyn główny, sklep, oddział). Pozwala to na przyporządkowanie spisanych składników majątku do konkretnej lokalizacji, co jest ważne zwłaszcza w firmach posiadających wiele oddziałów. W polu „Rodzaj inwentaryzacji” należy wskazać, czy jest to inwentaryzacja okresowa, roczna, zdawczo-odbiorcza czy doraźna, co determinuje cel i zakres przeprowadzanego spisu.

Komisja inwentaryzacyjna

Skład komisji inwentaryzacyjnej powinien być zgodny z wewnętrznymi przepisami firmy. Zaleca się, aby w komisji znajdowały się co najmniej trzy osoby, w tym przewodniczący odpowiedzialny za koordynację całego procesu. Wszystkie osoby wchodzące w skład komisji muszą złożyć czytelne podpisy na dokumencie, co potwierdza ich udział w spisie oraz odpowiedzialność za jego prawidłowe przeprowadzenie. Podpis osoby materialnie odpowiedzialnej jest równie istotny, gdyż potwierdza jej akceptację wyników spisu.

Tabela spisu

Tabela stanowi najważniejszą część dokumentu i musi być wypełniona szczególnie starannie. Każdy wiersz odpowiada jednemu składnikowi majątku:

  • Lp. – kolejny numer pozycji, ułatwiający identyfikację i zliczanie pozycji
  • Nazwa towaru/materiału – dokładna nazwa pozwalająca na jednoznaczną identyfikację, bez skrótów mogących prowadzić do nieporozumień
  • J.m. – jednostka miary (szt., kg, m, itp.) zgodna z przyjętą w ewidencji księgowej
  • Ilość stwierdzona – rzeczywista ilość stwierdzona podczas spisu, zapisana w sposób czytelny i jednoznaczny
  • Cena jedn. – cena jednostkowa, zgodna z przyjętą metodą wyceny (np. cena zakupu, koszt wytworzenia)
  • Wartość – iloczyn ilości i ceny jednostkowej, obliczony z należytą starannością
  • Uwagi – miejsce na dodatkowe informacje (np. stan techniczny, uszkodzenia, data ważności produktów)

Sumę wartości wszystkich pozycji należy umieścić w wierszu „RAZEM”, co pozwala na kontrolę poprawności obliczeń oraz stanowi podstawę do dalszych rozliczeń księgowych. Suma ta powinna być dokładnie sprawdzona, gdyż błędy w tym miejscu mogą prowadzić do nieprawidłowości w całym procesie inwentaryzacji.

Modyfikacje i dostosowanie arkusza

Przedstawiony wzór można dostosować do specyficznych potrzeb firmy, zachowując jednocześnie wszystkie wymagane prawem elementy. Możliwe modyfikacje obejmują:

  • Dodanie większej liczby wierszy w tabeli, jeśli planowany jest spis większej ilości pozycji
  • Dodanie kolumny „Stan księgowy” i „Różnica” dla bezpośredniego porównania ze stanem ewidencyjnym, co usprawnia proces identyfikacji i wyjaśniania różnic inwentaryzacyjnych
  • Wprowadzenie dodatkowych pól identyfikacyjnych, jak kod kreskowy czy numer katalogowy, szczególnie przydatnych w firmach o rozbudowanym asortymencie
  • Dodanie miejsca na klasyfikację składników majątku według grup rodzajowych, co ułatwia późniejszą analizę struktury majątku

Wymogi prawne

Zgodnie z przepisami, arkusz spisu z natury powinien być przechowywany przez okres co najmniej 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym przeprowadzono inwentaryzację. Dokumentacja ta stanowi część ksiąg rachunkowych i podlega tym samym wymogom co do przechowywania i zabezpieczenia.

Warto pamiętać, że dokument ten może być przedmiotem kontroli ze strony organów skarbowych, dlatego powinien być wypełniony czytelnie, bez skreśleń i poprawek. W przypadku konieczności wprowadzenia poprawek, należy je dokonać poprzez skreślenie błędnej treści w sposób umożliwiający jej odczytanie, wpisanie treści poprawnej oraz złożenie podpisu osoby dokonującej korekty wraz z datą jej wprowadzenia. Niedopuszczalne jest używanie korektorów czy wymazywanie błędnych zapisów, gdyż takie działania mogą podważyć wiarygodność dokumentu.