Krioterapia jest wykorzystywana przede wszystkim w celu łagodzenia symptomów różnych schorzeń, a nie ich przyczyn. Zaleca się ją w przypadkach stanów zapalnych, bólu, skurczów mięśni oraz obrzęków, zarówno tych związanych z urazami, jak i przeciążeniam fizycznymi. W latach 80-tych XX wieku, japoński profesor Toshiro Yamauchi na podstawie swoich długotrwałych doświadczeń wysunął hipotezę, że połączenie skrajnie niskiej temperatury z ćwiczeniami fizycznymi może skutecznie łagodzić objawy związane z reumatoidalnym zapaleniem stawów.
Kriokomory, w których temperatura dochodzi do -110 do -160 stopni Celsjusza, są powszechnie używane w medycynie sportowej do regeneracji i łagodzenia kontuzji. Niektóre badania sugerują także, że krioterapia ogólnoustrojowa nie tylko zmniejsza markery stanów zapalnych (takie jak poziom interleukin), ale również zwiększa poziom testosteronu. Może ona także przyspieszać regenerację po wysiłku i obniżać poziom stresu oksydacyjnego. Polskie badania naukowe wykazały, że krioterapia, zarówno ogólnoustrojowa, jak i miejscowa, może wspomagać rehabilitację pacjentów z osteoporozą.
Zakłady fizjoterapeutyczne, które oferują seanse w kriokomorze, twierdzą, że korzyści mogą obejmować poprawę jakości snu, subiektywne uczucie odmłodzenia oraz poprawę odporności.