O chorobie Hashimoto jest ostatnio coraz głośniej. Jej nazwa pochodzi od nazwiska lekarza pochodzącego z Japonii, Hakaru Hashimoto. To właśnie on jako pierwszy opisał kilka przypadków tego schorzenia w 1912 roku. Inna nazwa tej choroby to przewlekłe, limfocytowe zapalenie tarczycy. Jest to choroba autoimmunologiczna. Za sprawą nieprawidłowo funkcjonującego układu immunologicznego, organizm osoby chorej na Hashimoto produkuje przeciwciała niszczące tarczycę. Choroba ta w rezultacie prowadzi do niedoczynności tarczycy i innych problemów zdrowotnych.
Objawy choroby Hashimoto
Mimo, że pierwsze przypadki choroby stwierdzono w 1912 roku, nie została ona jeszcze dokładnie przebadana. Wiadomo, że u różnych osób, może dawać ona różnorodne objawy. Bardzo często, pierwszym sygnałem alarmowym, który skłania chorych, aby udać się do lekarza jest powiększenie tarczycy i tak zwane wole. Oprócz tego chorobie towarzyszą takie objawy jak:
- uczucie zimna, dreszcze i problemy z ogrzaniem się,
- przemęczenie, osłabienie oraz nadmierna senność,
- stany depresyjne,
- problemy z pamięcią i koncentracją,
- niekontrolowane wzrosty masy ciała, bez zwiększenia łaknienia,
- problemy z wypróżnianiem się i zaparcia,
- spowolniona akcja serca,
- obniżone ciśnienie tętnicze,
- przesuszona skóra,
- wypadanie włosów,
- problemy z menstruacją oraz płodnością.
Warto wspomnieć, że objawy nie występują wszystkie na raz, a pojawiają się stopniowo, wraz z postępowaniem choroby.
Jak rozpoznać i leczyć chorobę Hashimoto?
Diagnostykę należy rozpocząć od udania się do lekarza rodzinnego. Ten powinien wypisać skierowanie na podstawowe badania, czyli oznaczenie poziomu TSH, a także FT3 i FT4. Po wykonaniu badań i uzyskaniu wyników, które wskazują na chorobę Hashimoto, lekarz po pierwsze będzie starał się ustalić jej przyczynę. Następnie wdroży odpowiednie leczenie farmakologiczne. W przypadku choroby Hashimoto przyjmuje się brakujące hormony tarczycy. W diagnostyce choroby pomocne może być USG tarczycy, a także dodatkowe badania laboratoryjne.