Rozpoznanie i leczenie nietolerancji pokarmowych – symptomatologia, procedury diagnostyczne i interwencje terapeutyczne

Stawianie diagnozy nietolerancji pokarmowej bywa często wyzwaniem, ze względu na niespecyficzność objawów wynikających z tego stanu. Może się zdarzyć, że uciążliwe symptomy tego schorzenia pojawią się dopiero po trzech dniach od spożycia określonego artykułu spożywczego. Jeżeli więc doświadczasz regularnie takich dolegliwości jak ból brzucha, biegunka, zaparcia, wzdęcia czy nudności, nie zwlekaj z konsultacją lekarską. Specjalista przeprowadzi odpowiednie testy diagnostyczne, które pozwolą na postawienie precyzyjnej diagnozy i rozpoczęcie skutecznego leczenia.

Nietolerancja pokarmowa jest zwykle spowodowana niedoborem lub całkowitym brakiem enzymów umożliwiających prawidłowy rozkład histaminy, fruktozy lub laktozy. Czasami jednak źródłem problemu jest uszkodzenie kosmków jelitowych, co może być następstwem przyjmowania antybiotyków, alkoholu, niesterydowych leków przeciwzapalnych czy chemioterapeutyków. Objawy nietolerancji pokarmowej zazwyczaj pojawiają się kilka godzin po spożyciu konkretnego produktu, jednak czasami mogą ujawnić się nawet po upływie 72 godzin. Nie są one efektem niewłaściwej reakcji układu immunologicznego na konsumpcję danego pokarmu.

Do najczęściej występujących symptomów nietolerancji pokarmowej należą: bóle brzucha, biegunka, zaparcia, wzdęcia, wymioty, utrata apetytu, nieprzyjemny oddech, problemy dermatologiczne takie jak łuszczyca, wysypka czy trądzik, nawracające migreny, chroniczne zmęczenie, pogorszenie stanu chorób autoimmunologicznych oraz ogólne osłabienie odporności organizmu.

Gdy podejrzewasz u siebie nietolerancję pokarmową, powinieneś umówić się na wizytę u lekarza rodzinnego. Ten przeprowadzi szczegółowy wywiad medyczny i w razie konieczności skieruje cię do specjalisty – gastroenterologa i dietetyka. Nie decyduj samodzielnie o stosowaniu diety eliminacyjnej – może to bowiem prowadzić do niedoborów pokarmowych. Natomiast warto jest prowadzić dzienniczek żywieniowy, zapisując w nim wszystkie spożywane posiłki oraz ewentualne objawy pojawiające się po ich spożyciu. Pomoże to specjaliście w postawieniu odpowiedniej diagnozy.